خودارضایی: حقایق، افسانه‌ها و توازن در دیدگاه

خودارضایی یک موضوع است که همواره در میانه میان رایج بودن آماری آن و تابوهای اجتماعی قرار گرفته است. بیایید با بررسی حقایق و افسانه‌های مرتبط با تأثیرات سلامت، همچنین با ارزیابی نقاط قابل توجه مسائل، سعی کنیم از تبلیغات نادرست دوری کنیم.

تعریف خودارضایی

خودارضایی به معنای ارضاء جنسی از طریق لمس دستی اعضای جنسی برای برانگیختگی، لذت و رسیدن به انزال است. این عمل از دوران کودکی آغاز می‌شود و در طول دوران بزرگسالی برای هر دو جنس متداول است (رهایی).

پراکندگی در پنهان

- نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که بیش از 90٪ مردان و 60-80٪ زنان اقرار به انجام خودارضایی در طول عمر می‌کنند.

- انگیزه‌ها از کاهش فشار تا تقویت جنسی و تجربه لذت به وسیله خودارضایی متنوع است.

- استانداردها و فراوانی بسیار بر اساس سن، جنس، فرهنگ، وضعیت سلامت، دیدگاه‌ها و دسترسی به حریم خصوصی متفاوت است.

اگرچه تخمین دقیق دشوار است، اما داده‌ها تایید می‌کنند که خودارضایی یک رفتار جنسی عادی و آماری در انسان‌ها است که به‌دلیل تابوهای اجتماعی پنهان می‌شود.

**بررسی افسانه‌ها و اشتباهات متداول**

**افسانه ۱: خودارضایی خطر بینایی یا مشکلات حافظه/شناختی ایجاد می‌کند**

- مدرکی نشان نمی‌دهد که خودارضایی به‌طور مستقیم بر بینایی یا فعالیت‌های شناختی تأثیر بگذارد، با وجود تغییرات موقت در فعالیت شناختی در طول برانگیختگی و رسیدن به انزال.

**افسانه ۲: خودارضایی باعث کوچک شدن آلت تناسلی می‌شود**

- هرچند خودارضایی با قدرت می‌تواند آلت تناسلی را به‌طور موقت تحریک کند، اما هیچ داده‌ای نشان نمی‌دهد که الگوهای معمولی خودارضایی باعث تغییرات آناتومیکی دائمی یا از دست رفتن بافت آلت تناسلی می‌شود.

**افسانه ۳: انزال مکرر به بهتر شدن باروری اجابت می‌کند**

- اگرچه تعداد اسپرم با هر انزال مجدد تجدید می‌شود، اما انجام انزال‌های متوالی به باروری فوری کاهش می‌ده

د. با این حال، کمترین زمان توقف یک یا دو روزه معمولاً به بهبود ظرفیت تولید مثل بازمی‌گردد.

**افسانه ۴: همه برای حفظ سلامت باید خودارضایی کنند**

- با وجود مزایای تسکین استرس و اندورفین خودارضایی، هیچ دلیلی نشان نمی‌دهد که خودارضایی نادرست یا عدم خودارضایی به‌طور ذاتی به دلیل نقص یا بیماری منجر شود، زیرا شرط اصلی این است که جنسیت به طور طبیعی انجام شود.

**بررسی مزایای مبتنی بر شواهد**

- مزایای ثبت‌شده در مردان شامل افزایش عملکرد ارکتیل و سلامت آلت تناسلی در سنین پیرتر، کاهش خطر سرطان پروستات از طریق انجام منظم انزال، بهبود کیفیت خواب و مقاومت در برابر استرس، و افزایش کلیت حیات اگر مراقبت نشده باشد.

**عوامل خطر برای در نظر گرفتن**

- اشکال الگوهای خودارضایی مفرط ممکن است شامل انزوای اجتماعی، اجبار و فشار روانی، نقص جنسی با شرکاء، خستگی و ناپایداری عاطفی، کاهش حساسیت ناحیه تناسلی در طول ماه‌ها/سال‌ها و مشکلات صمیمیت رابطه باشد.

- با این حال، ارتباط علّی هنوز هیپوتتیکال است و نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

**تحقق توازن شخصی**

- به جای نگرش‌های واکنشی، کارشناسان به توصیه‌هایی مانند نظارت ذهنی هوشمندانه و میانه‌روی تأکید دارند. به عنوان مثال، دکتر کارلا اسپارتان، از اورولوژیست‌های کلینیک مایو، می‌گوید: "هیچ فرکانس مثالی برای همه مردان وجود ندارد، با توجه به تفاوت‌های نیازها و استانداردهای مبتنی بر وضعیت سلامت، سن، فرهنگ، اهداف، و دیدگاه‌ها نسبت به جنسیت."

- دکتر مالک فاروق، پزشک سنتی، نیز توصیه می‌کند: "هر چند که خطرات افراط در خودارضایی وجود دارد، اما سرکوب نیازهای طبیعی نیز از طریق تنش روانی به دلیل عدم اجابت ممکن است. همانطور که در همه رفتارها، خودشناسی و مسیرهای میانه برای بیشتر مردم بهترین نتیجه را دارد."

- راهنمایی‌های عملی ممکن است شامل توجه به تمایلات مضرف و نیازها، اجازه به صورت طبیعی ارتباط با شرکاء برای تنظیم عادات، اجتناب از تحریک آلت تناسلی از طریق خشونت، و در صورت لزوم، مشاوره با یک مشاور روان‌شناس باشد.

**خلاصه و تفکرات اختتامیه**

- پرهیز از ترویج یا زیرساخت افسانه‌های خودارضایی، ارزیابی هزینه/سود با توجه به اطلاعات واقعی را ممکن می‌سازد. در حالی که خودارضایی با میانه با سلامت جنسی مردان هماهنگ است، افراط ممکن است به‌همراه اثرات جانبی آید. با کاهش تابوها و با توجه به گفت‌وگو باز و توجه به ذهنیت، افراد می‌توانند معیارهایی را برای تلبیه نیازهای خود تعیین کنند.